Zoals je het ziet op televisie, in de krant, of als je luistert naar de radio: Er is altijd wel iets mis met de burka. Oké, het ziet er ook niet heel flatteus uit en communiceren gaat ook niet echt gemakkelijk. Maar toch heb ik veel respect voor Moslima’s die een burka dragen. Sterker nog, ik zie wel voordelen in het dragen van een burka. Je hoeft er nooit meer over in te zitten hoe je haar zit, wat voor make-up je draagt en het belangrijkste, je hoeft er niet meer over na te denken wat voor kleding je aantrekt. Als ik een burka zou dragen zou ik iedere dag een andere kleur aantrekken. Zeven dagen in de week, zeven kleuren van de regenboog. Of mag dat misschien niet?
Het dragen van een burka is in de eerste plaats voor het uitten van het geloof. En dan moet je er niet als een regenboog bij gaan lopen. Oké, geen zeven kleuren dus. De standaard kleur die ik kies voor mijn burka wordt dan hemelsblauw. Dan val ik ook niet zo op in het zwembad. De vrouwen in het zwembad kijken je dan wel verbouwereerd aan maar ik zwem sneller dan zij en mijn figuur komt ook beter uit dan die gezette mevrouw in dat veel te strakke badpak.
Misschien ben ik een beetje doorgedraaid maar ik vind het heel knap dat er vrouwen zijn die een burka dragen ter geloofsovertuiging en angst. Angst voor mannen die zeggen dat het anders moet. Dat de schoonheid van een vrouw bedekt moet worden. Ik heb mij laten vertellen dat er ongeveer driehonderd vrouwen in Nederland in een burka rondlopen. Driehonderd. In Den Haag zijn ze er nog steeds niet uit. Officieel mogen we geen ‘gezichtsbedekkende’ kleding dragen. Alleen ter uiting van feestelijkheden zoals het carnaval. Misschien is mijn zevenkleurenoptie voor de burka dan toch niet zo slecht.
Reinhilde Céleste