Notre Dame de Paris

Tijdens het tripje naar Parijs konden we Onze Lieve Vrouwe natuurlijk niet overslaan. Zaterdag (25 februari) waren we om half 10 op pad. Ik moet zeggen dat het ontbijt in het hotel echt verrukkelijk was.

We namen de metro. We stapten uit  bij het  Île de la Cité. Dit kleine eilandje in de Seine is het oudste gedeelte van Parijs. Ik ben nog steeds benieuwd naar de verhalen en gebeurtenissen die op dit historische stukje aarde hebben afgespeeld. Daar zal ik later eens over schrijven.
We liepen langs de kade richting de Pont Neuf, de oudste brug van Parijs. Over deze brug gaan veel verhalen. Ik heb gehoord dat Pont Neuf een nogal geromantiseerde brug is. Mensen die hun grote liefde hadden verloren en niet meer verder wensten te leven vonden hun dood bij de afsprong van de Pont Neuf. Romantischer kan niet zullen we maar zeggen.

We liepen richting de Notre Dame. Opeens moest ik denken aan die gewldige Disneyfilm. Toen we dichter op de Notre Dame afliepen waande ik mij even in diezelfde tekenfilm. Ik kon de beelden en de waterspuwers bijna zien bewegen.
Er stond gelukkig geen lange wachtrij voor de kathedraal. We konden vrijwel direct naar binnen lopen. Het was mooi geweest dat we de Notre Dame in alle rust en stilte van binnen konden bekijken. Echter was er een dienst binnen. De kathedraal was stampvol. Opzich niet verkeerd. De Parijzenaars leken geen last te hebben van de ontkerkelijking. Hoewel het meer toeristen waren die de dienst bijwoonden. Ik ga mij niet in een discussie mengen over ontkerkelijking en geloof. Ik heb in elk geval twee euro gegeven aan de kerk en een kaarsje aangestoken voor opa. Ik hoop dat hij er bij was.

Toen we de kathedraal uitliepen bleek dat we precies op het goede moment de kathedraal haddden bezocht. Er stond nu namelijk een enorme rij voor de ingang. Buiten hebben we ook nog een rondje om de Notre Dame gelopen. De voorkant alleen is niet het enige wat bijzonder is. Aan alle kanten is aandacht besteed. Dat was duidelijk te zien. Aan de zijkant van de kathedraal was een klein park met een speelveldje. Ik vermoedde dat daar een aantal zigeuners zaten. Aan de achterkant van de kathedraal was een pleintje met zitplaatsen en een aantal souvenirwinkeltjes. We namen een pauze om een blik te werpen op de plattegrond. Wij zijn ook maar toeristen.

Mijn moeder stelde voor om een kijkje te nemen in het Picassomuseum. Dat scheen aan de overkant te zijn van  Île de la Cité. Ach op zo'n citytrip ben ik overal voor in, dus we staken de Seine weer over en liepen richting het Centre Pompidou, het centrum waar liefhebbers van moderne kunst hun ei kwijt kunnen. Er liepen veel moderne figuren rond moet ik zeggen.
Er reden veel 'moderne' auto's. Er waren ook veel winkeltjes met  'moderne' kleding en ultra 'moderne' prijzen. De wandeltocht naar het Picassomuseum was al een middag vol moderne kunst. We hadden er, na een aantal keer verkeerd lopen, drie uren over gedaan om bij het Picassomuseum te komen. Eenmaal daar, bleek het museum tot 2013 gesloten te zijn wegens verbouwingen. Het museum moest vast 'gemoderniseerd' worden. 

We liepen  naar het dichtst bijzijnde metrostation en namen de metro terug richting ons hotel. We namen een tussenstop bij de Arc de Triomphe. In plaats van een museumbezoek namen we een bezoekje op het topje van dit enorme bouwwerk. 284 traptreden boven de grond. Het uitzicht was geweldig!



Paris, Ma Belle. Vendredi le 24 fevrier 2012

Ik ben inmiddels een week thuis, heb het 'normale' 'Hollandse' leven weer opgepakt. Maar nogsteeds mis ik Parijs met al haar pracht en praal. Om mijn liefdesverdriet te verwerken kan ik op 'z'n minst een klein verslagje maken van dit onvergetelijke weekend. Te beginnen met vrijdag, 24 februari 2012.

Vrijdagochtend vertrokken we om 07.00 uur uit Sneek. We liepen een kleine vertraging op omdat we Foxy nog bij de oppas moesten brengen. Onlangs deze vertraging van ongeveer drie kwartier verliep de reis voorspoedig en snel. We hadden genoeg te snoepen meegenomen. Ook draaiden we een CD met allerlei Franse chansons. Zo konden we gaandeweg onze luistervaardigheid opfrissen en uitspraak oefenen. Echter begonnen die jarenzeventig deuntjes mij op het laatst de strot uit te komen.  Maargoed, we hadden wel plezier onderweg.

Om 14.00 uur kwamen we aan bij het hotel. Toen we uit de auto stapten voelden we een onverwacht temperatuurverschil. Het thuisfront maakte ons van tevoren al duidelijk dat we ons warm aan moesten kleden. Ik had drie truien en vier paar sokken meegenomen, om een kleine impressie te geven over de inhoud van mijn weekendtas. Echter was het niet de kou die ons tegemoed kwam, maar de warmte.
Na het inchecken en nadat we onze hotelkamer als ons eigen thuis hadden ingericht, ruilde ik mijn winterlaarzen in voor mijn gympen. Die had ik op de valreep meegenomen. Godzijdank.

Tijd om lang te relaxen was er niet. Moeders wilde direct op pad. We liepen naar het dichtstbijzijnde metrostation, Saint Ouen. Wat een gemak. Het metrostation was maar 100 meter lopen van ons hotel. Om 14.30 zaten we in de drukke metro richting de Champs Elysées. We stapten uit bij het station Grand Palais. Vanaf daar liepen we via de Place de la Concorde naar de beeldentuin van het Louvre. Of het een echte beeldentuin was weet ik niet. Er stonden in elk geval veel beelden.

De zon scheen geweldig. We hadden de hele middag wel in het park kunnen vertoeven. Maar we hielden ons natuurlijk aan de planning. We zouden de hele Champs Elysées belopen dus dat hebben we ook gedaan. Van het Grand Palais naar het Louvre. Van het Louvre naar de Arc de Triomphe en van de Arc de Triomphe weer terug naar het Grand Palais. Een tocht die een middag plus avond duurde.

Het was fantastisch. Op de Champs Elysées is zo veel te zien en te horen. Mooie mensen, minder mooie mensen, rijk, arm. Winkels van Wibra tot Louis Vuitton en auto's van Opel tot Ferrari. Werkelijk alles is bijzonder op de Champs Elysées.
Om een uur of acht namen we de metro terug naar ons hotel. Wat achteraf niet zo'n bijzonder tijdstip was.
Als we anderhalf uur langer waren gebleven op de Champs Elysées hadden we de César uitreikingen LIVE meegemaakt. Die werden dezelfde avond uitgereikt in in het Theâtre du Châtelet. Een gebouw waar we minstens drie keer langs liepen.