zondag 8 april 2012

Mevrouw, loopt u even mee?

Goede Vrijdag, de laatste dag voor de Paasdagen en de eerste dag dat basisschoolkinderen een lang weekend hebben sinds de Kerstvakantie. Goede Vrijdag is bedoeld om het lijden van Jezus Christus te herdenken. Anno 2012 gedenkt iedereen op een eigen manier en dat gaat vaak gepaard met een dagje uit. Zo gingen mijn moeder en ik dit jaar niet naar IKEA of de woonboulevard. Ook niet naar een museum of een pretpark/speeltuin. Mijn moeder en ik gingen op Goede Vrijdag een dagje winkelen in Rotterdam. We hebben zo’n beetje alles afgestruind. Winkel in, winkel uit. Veel kijken weinig kopen. Maar onlangs dat we relatief weinig kochten gingen bij  vrijwel alle winkels waar we uitliepen de detectiepoortjes af. Natuurlijk viel mij dat niet op. Mijn moeder daarentegen was meer oplettend.
De laatste winkel die we afstruinden was de grote Vroom & Dreesmann. Tevens was dit ook de winkel waar ik die dag voor het laatst als vrij consument rond kon lopen. Want bij de uitgang van dit warenhuis werd ik aangehouden door een grote donkere meneer van twee meter lang. ‘’Mevrouw, het poortje gaat bij u af. Loopt u even mee? ‘’ Ik kon wel door de grond zakken. Wat moest ik doen? Wegrennen is verdacht en protesteren is zinloos. Dus er zat niets anders op dan met de beveiligingsmeneer mee te lopen. Aangekeken door nieuwsgierige neuzen. Eenmaal in het hokje, waar al die kleine teeveetjes ook staan, moest ik al mijn spullen aan de beveiligingsmeneer laten zien. De inhoud van mijn portemonnee, fotootjes, mijn agenda, de inhoud van mijn handtas en  alsof het niet gĂȘnant genoeg was moest ik ook mijn net-gekochte  zomerkleding laten zien. De beveiligingsmeneer kon uiteraard niets tussen mijn spulletjes vinden wat ook maar iets met diefstal te maken had.
 ‘’Heb je ook make- up bij je?’’ Vroeg de meneer? Hoewel ik soms een verschrikkelijke make-uptut kan zijn had ik deze keer niets bij me van dit. De beveiligingsmeneer ging zelf in mijn tas graaien. Wat ik trouwens erg brutaal vond. Maar hij had de boosdoener in mijn tas wel gevonden.. Een mini-parfumflesje van vier jaar oud waar de streepjescode nog opgeplakt  zat. Geen vervolging. Wel excuses voor het ongemak van de beveiligingsmeneer. Een lachende moeder maar een lange dag. Ik hoef voorlopig niet meer naar Rotterdam, de onveiligste stad van Nederland.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten